วันเสาร์ที่ 31 มีนาคม พ.ศ. 2555

การแปลงอักษรเทวนาครี เป็นอักษรไทย และโรมัน


เห็นเพื่อนๆ น้องๆ เสียเวลานั่งแปลงตัวอักษร (ปริวรรต) เป็นเวลานาน ก็รู้สึกเหนื่อยแทน โดยมากจะแปลงจากเทวนาครี เป็นอักษรไทย หรือโรมัน เป็นอักษรไทย


แต่ปัญหานี้ แก้ได้ง่ายๆ เพราะมีซอฟต์แวร์สำหรับการแปลงตัวอักษรให้ใช้แล้ว ไม่ต้องดาวน์โหลดให้เสียเวลา เปิดเว็บเข้าไป แล้วแปะข้อความอักษรเทวนาครีเข้าไปได้เลย


จะมีช่องผลลัพธ์สองช่อง คือ ช่องอักษรไทย กับช่องอักษรโรมัน




ตัวอย่างการแปลง


ข้อความอักษรเทวนาครีที่ป้อน
“घौताञ्जने च नयने सफटिकाच्छकान्ति
र्गण्डस्थली विगतकृत्रिमरागमोष्ठम्.
अंगानि दन्तिशिशुदन्तविनिर्मलानि
किं यन्न सुन्दरमभूत् तरुणीजनस्य/ ”
อักษรไทยที่ได้
“เฆาตาญฺชเน จ นยเน สผฏิกาจฺฉกานฺติ
รฺคณฺฑสฺถลี วิคตกฤตฺริมราคโมษฺฐมฺ.
อ̊คานิ ทนฺติศิศุทนฺตวินิรฺมลานิ
กิ˚ ยนฺน สุนฺทรมภูตฺ ตรุณีชนสฺย/ ”


อักษรโรมันที่ได้
“ghautāñjanē ca nayanē saphaṭikācchakānti
rgaṇḍasthalī vigatakr̥trimarāgamōṣṭham.
aṁgāni dantiśiśudantavinirmalāni
kiṁ yanna sundaramabhūt taruṇījanasya/ ”


อาจได้ผลลัพธ์แปลกตาไปบ้าง ก็คือ นิคหิต ซึ่งในการเขียนอักษรไทยจะลำบาก สำหรับสระอา กับนิคหิต นิยมใช้สระอำ แทน, สระอิ กับนิคหิต นิยมใช้ สระอึ แทน ส่วนสระอีกับนิคหิต อาจต้องเลี่ยงมาใช้ อี-มฺ แทน


นอกจากนี้ วิสรรคะ นั้น ในเว็บนี้ใช้ ห์ หากต้องการเปลี่ยนเป็น ะ ก็สั่งเปลี่ยนในโปรแกรม Word ได้

loka - लोक - โลก

ผู้เขียน : หมู

        คำว่า "โลก" เป็นศัพท์ที่ใช้กันทั่วไปในภาษาไทย สืบประวัติได้ว่า มีอยู่ทั้งในภาษาสันสกฤต และภาษาบาลี จะยืนยันให้แน่ชัดว่ามาจากภาษาใดคงจะทำได้ยาก แต่ในที่นี้ ขอกล่าวถึงคำว่า "โลก" เฉพาะที่ปรากฏในพจนานุกรมภาษาสันสกฤตเท่านั้น
(ความจริงแล้ว ผู้เขียนไม่รู้ภาษาบาลีนั่นเอง 5555)

        ในเอกสารเก่าสุด พบว่า "โลก" คำนี้ มักจะนำหน้าด้วยสระ "อุ", ใน ปทปาฐะ บอกว่า สระ อุ นี้ อาจเป็น "สระที่มีอุปสรรค" จะได้ศัพท์ อุโลกฺ +อะ = โลก, ส่วนคนอื่นๆ บอกว่า อุโลก มาจาก อุรุ หรือ อว-โลก
        "โลก" ในความหมายแรก เป็นคำนาม ปุลลิงค์ หมายถึง ที่โล่ง, ที่ว่าง, สถานที่, กรอบ, การเคลื่อนที่โดยอิสระ, ใช้ โลเก กับนามวิภักติที่ 6 หมายถึง "แทนที่"
        นอกจากนี้ "โลก" ยังหมายถึง ที่ว่างระหว่างกลาง, ภูมิภาค, ตำบล, ประเทศ, จังหวัด, อวกาศอันไพศาล, และหมายถึงโลก (ไม่ว่าจะเป็นจักรวาล หรือส่วนใดๆ ในจักรวาล) เท่านั้นยังไม่พอ ยังหมายถึง ท้องฟ้า หรือ สวรรค์ บรรยากาศ
        บางตำราระบุโลกทั้ง 7 ได้แก่ भूलोक (โลกพื้นดิน), भुवर्लोक (พื้นที่ระหว่างโลกและดวงอาทิตย์ ที่มุนิ, สิทฺํธ เป็นต้น อาศัยอยู่้, स्वर्लोक เป็นสวรรค์ของพระอินทร์ เหนือดวงอาทิตย์ หรือระหว่างดวงอาทิตย์และดาวเหนือ, महर्लोक พื้นที่เหนือดาวเหนือ และที่อยู่ของภฺฤคุ และนักสิทธ์อื่นๆ ที่รอดจากการทำลายโลกเบื้องล่าง, जनर्लोक ที่อยู่ของสนตฺกุมาร โอรสของพระพฺรหฺมา เป็นต้น, तपर्लोक ที่อาศัยของ ไวราคิน ผู้กลายเป็นเทพ, सत्यलोक หรือ ब्रह्मलोक ที่อยู่ของพระพฺรหฺมา
        บางตำราระบุโลกทั้ง 17 นั่นคือ เจ็ดโลกบน และเจ็ดโลกล่าง, เจ็ดโลกล่าง นับจากโลกเรา ได้แก่ अतल, वितल , सुतल , रसातल , तलातल, महातल, และ पाताल
        โลก หมายถึง โลกที่มนุษย์อาศัยอยู่นี้, หรือ (พหูพจน์) ผู้อาศัยบนโลก ได้แก่ มนุษย์ ผู้คน (ไม่นับ พระราชา) , บุรุษ (ชาย), กลุ่ม คณะ, ชีวิตทางโลก,
         โลก หมายถึง จำนวน 7 ก็ได้     
        ยังไม่จบ, โลกยังหมายถึง ความสามารถในการมองเห็น ได้ด้วย...